Na jaren niets voor Librivox gedaan te hebben, vijf volgens mij, was de lockdown een goede aanleiding om weer eens aan het voorlezen te gaan. Ik zocht Een coquette vrouw uit, alleen maar om erachter te komen dat ik daar al eens aan begonnen was! Ik heb ooit 6 hoofdstukken voorgelezen en was toen gestopt. Na Eline Vere en de Koele Meren des Doods had ik geen zin meer in nog een depressieve jonge vrouw.

Toch ben ik er weer aan begonnen en gewoon ook helemaal opnieuw – mijn stem bleek een toon of twee, drie gezakt in de jaren. Ik heb ook een klein kraakje gekregen, maar je zult het ermee moeten doen, als je het gaat luisteren.

Ik heb dit keer ook zelf het omslag gemaakt en ik ben er supertrots op.

Wat ik merk bij recenseren: het is lastig te bepalen wat ambiance en gezelschap is en wat restaurant zelf. Neem deze avond bijvoorbeeld. Het was zó gezellig met mijn twee kinderen en die aangename temperaturen… Ze hadden me doorgekookte spruiten kunnen voorzetten en ik had het nog top gevonden. Maar goed, hier mijn verhaal over Bleij.

Mijn tweede artikel voor De Buik was een belevenis. Omdat het superleuk was, en omdat het meteen het best gelezen artikel werd van de afgelopen weken. Meer dan 650 likes op Facebook en duizenden kliks. Dat ga ik niet snel meer overtroeven.