Gisteren was ik de hele dag zoet met de gebruiksvoorwaarden van een klant. Deze klant wil graag dat die net zo goed leesbaar zijn als de rest van zijn website die hij ook door een goed tekstbureau heeft laten schrijven. Heerlijk werk, vind ik. Het is als heel vuile ramen lappen. Je komt tot de kern, het wordt leesbaar, en korter bovendien. Eer van je werk.
Ik raakte erover in gesprek met Tekstschrijver Tim, met wie ik geregeld even spar over van alles en nog wat. Hij vond dat transparante gedoe maar onzin. Gebruiksvoorwaarden, algemene voorwaarden – ze horen onleesbaar te zijn, in zijn ogen. Binnenkort gaan we daar eens een serieus blog over schrijven samen. Maar toen herinnerden wij ons dat we al een tijdje terug zijn eigen gebruiksvoorwaarden hadden opgesteld. Het opstellen (via een Google Doc) was hilarisch en kan ik helaas niet in beeld brengen. Maar alle wijzigingen die we over en weer aanbrachten en waarmee we elkaar weer inspireerden tot nieuwe artikelen en leden van artikelen, sloegen me geregeld onder de tafel van plezier.
Nu staan de gebruiksvoorwaarden op Tims blog. Ik sprak ze in. Met mijn zwoelste stem. Maar in het artikel over de roze vriend heb ik flink moeten editen omdat ik stikte van het lachen. En dat kun je horen als je goed luistert. Veel plezier ermee.